BAMBI MOLESTERS u Beogradu
Dakle, trebalo je četiri pune godine da prođe, pa da konačno dovedem i najbolji surf bend na Svetu, po rečima Luxa Interriora (The Cramps) – The Bambi Molesters.
Petak, 7. april @ SKC. Gosti: Welcomin’ Committee In Flames i The Babies.
bambi molesters
babies
Pročešljajte sajtove, dosta su dobro urađeni + ima dosta pesama za skidanje i nekoliko video spotova za one sa bržim netom.
BIO:
Dinko Tomljanović- gitara
Dalibor Pavičić- gitara
Hrvoje Zaborac- bubnjevi
Lada Furlan Zaborac- bas
The Bambi Molesters je grupa nastala pod utjecajem garage i surf klasika 60tih godina. Prve demo snimke grupe snimljene su 1994. godine, a prvi objavljeni album „Play Out of Tune“ je objavila nezavisna izdavačka kuća „Listen Loudest“ iz Zagreba, 1995. godine. U to vrijeme postali su jedno od značajnijih imena hrvatske underground scene, te osvojili naslov pobjednika alternativnog festivala „Art & Music“ 1996. godine u Puli.
Prvi službeni studijski album, “Dumb Loud Hollow Twang” 1997. je objavila hrvatska nezavisna izdavačka kuća ” Dirty Old Town”. Kompletan album, svih 15 autorskih pjesama snimljen je u nevjerojatnih 3 sata. Album je producirao legendarni kalifornijski DJ Phil Dirt, i isti je kasnije licencno objavila njemačka izdavačka kuća “Kamikaze Records”.
Na prvoj dodjeli novinarske rock nagrade Crni Mačak 1998. godine, The Bambi Molesters su s tim albumom bili nominirani u kategoriji novih rock nada i najboljeg omota.
U isto vrijeme grupa započinje s nastupima u gradovima zapadne Europe, a predstavljajući hrvatsku rock scenu sudjeluje u stvaranju novog, pozitivnog imidža Hrvatske u svijetu nakon rata, i približava Hrvatsku žarištu svjetskih glazbenih događanja.
1999. godine The Bambi Molesters potpisuju ugovor s izdavačkom kućom „Dancing Bear“ iz Zagreba, koja im objavljuje drugi album pod nazivom “Intensity!”. Ovaj je album licencno objavila ista njemačka izdavačka kuća, “Kamikaze Records”. Oba spomenuta albuma bili su pozitivno recenzirani u svjetskoj glazbenoj štampi, a energični nastupi uživo grupe The Bambi Molesters pomažu im priskrbiti reputaciju jednog od najboljih i najoriginalnijih suvremenih surf grupa. Album “Intensity!” je bio nominiran za hrvatsku nacionalnu diskografsku nagradu Porin 2000. godine.
U godinama koje slijede The Bambi Molesters su održali brojne nastupe u Sloveniji, Austriji, Njemačkoj, Italiji, Mađarskoj, Španjolskoj… nastupajući sa grupama kao što su The Cramps, Man or Astroman?, Chrome Cranks, Flaming Sideburns, a u srrpnju 1999. godine po prvi put nastupaju kao predgrupa grupi R.E.M. na njihovom koncertu u Kopru u Sloveniji.
Pjesme sa oba albuma redovito se emitiraju na američkim (KFJC, KFAI, KXLU,WREK, WHUS) i britanskim (BBC RADIO 1) radio postajama. Njihova pjesma “CAlphaE” uvrštena je u originalni soundtrack američkog filma “The Treat” ( Paklena Torta), režisera Jonathana Gemsa (scenariste filmova “Mars napada” i “1984″).
Glazba Bambi Molestersa uvrštena je i u video filmove (”Cross Cuts” Tonix Pictures-a i Dragonfly BMX video programa). Tri pjesme s njihovog prvog albuma tvore soundtrack slovenskog filma “Barabe” (Produkcija:Viba film).
U prosincu 2001. godine Dancing Bear im objavljuje treći album, “Sonic Bullets: 13 From the Hip”. Album je snimljen u kolovozu, a deset mjeseci kasnije, u lipnju 2002. godine licencno ga objavljuje londonska izdavačka kuća ACERecords kao novi naslov njihove podetikete Big Beat. ACE Records je time uvrstila The Bambi Molesters među velikane svjetske glazbe koje ona izdaje poput Isaaca Hayesa, Theloniusa Monka, The Crampsa, The Sonicsa i mnogih drugih.
Na ovom albumu gostuju Peter Buck (R.E.M.), Scott Mc Caughey ( MINUS 5, YOUNG FRESH FELLOWS, R.E.M.) frontmen WALKABOUTS-a Chris Eckman, američki kantautor Terry Lee Hale, i Speedo Martinez, pjevač finskih garage rockera THE FLAMING SIDEBURNS. Album je producirao Edi Cukerić, masterirao ga je Ed Brooks (RFI/CD Mastering, Seattle, USA). 2002. godine ovaj album je osvojio nagradu Porin za najbolju instrumentalnu izvedbu, te tri nagrade Crni Mačak – za najbolju produkciju ( Edi Cukerić), najbolji omot ( Ivica Baričević), te za album godine.
Uslijedile su promotivne turneje u hrvatskoj i inozemstvu. Album je dobio pozitivne kritike u nekoliko svjetskih glazbenih časopisa poput MOJO magazina, UNCUT magazina, te Pitchforkmedia. com. Time su The Bambi Molesters postali jedna od prvih grupa ne samo iz Hrvatske, nego i iz ovog djela Europe čiji su rad pozitvno recenzirali vodeći glazbeni kritičari.
U veljači 2002. godine Bambi Molesters odlaze na Novi Zeland kako bi nastupili na prestižnom „New Zealand Festivalu“. Jedan od njihovih 6 nastupa održanih u Wellingtonu tonski je zabilježen, te kasnije emitiran na nacionalnom novozelandskom radiju, prilog o grupi objavljen je i u središnjoj informativnoj emisiji novozelandske nacionalne televizijske kuće. Uz najveća imena svjetske kulturne scene (poput Bečke Filharmonije) The Bambi Molesters su bili jedini predstavnici rock glazbe te 2002. godine.
Iste godine nastupaju i na najvećem srednjoeuropskom glazbenom festivalu u Budimpešti „Pepsi Sziget Festival“.
2002. soundtrack filma “Prezimiti u Riju”, kojeg je u cijelosti komponirao Dalibor Pavičić, nagrađen je Zlatnom Arenom za najbolju filmsku glazbu, a pjesma „Prezimiti u Riu #1“ u izvedbi The Bambi Molestesa čini dio tog soundtracka.
Tijekom 2003. godine The Bambi Molesters provode uglavnom održavajući turneje i nastupajući. Nastupaju u Njemačkoj, Italiji, Švicarskoj, Španjolskoj, Austriji, Sloveniji, Hrvatskoj… Jedan od tih nastupa bio je i „Orange Blossom Special“ – festival najpoznatije njemačke nezavisne izdavačke kuće „Glitterhouse“.
U srpnju 2003. ponovno nastupaju kao predgrupa grupi R.E.M.- na tri koncerta njihove europske turneje ( u Locarnu-Švicarska, Beču-Austrija i Wiesbadenu-Njemačka). Time je grupa učinila značajan doprinos popularizaciji hrvatske urbane kulture u svijetu, budući da je to prvi slučaj da je jedna hrvatska grupa nastupala ne više koncerata u sklopu svjetske turneje jednog od najvećih i najpoznatijih svjetskih rock sastava.
Nakon završenih nastupa, The Bambi Molesters neko vrijeme ponovo posvećuju svom prvom albumu, kojeg su iznova snimili dodajući mu bonus pjesme. Tzv. remake nosi naslov ” Dumb Loud Hollow Twang – deluxe” , i objavljen je u prosincu 2003. godine. Kao bonus, ovom izdanju je dodan i DVD dokumentarac “The Bambi Molesters Backstage Pass”. Film je režirao Radislav Jovanov – Gonzo, a u njemu su uvrštene snimke snimljene u vremenskom razdoblju od 1998-2003., kako one koje su zabilježile samostalne nastupe grupe, tako i one snimljene tijekom njihovih nastupa s grupom R.E.M. Ovaj DVD je na Porinu 2004. nagrađen kao najbolji video program.
Početkom 2004. godine uslijedili su nastupi u Francuskoj, od kojih je jedan bio u sklopu jednog od najvećih francuskih rock festivala, „Printemps de Bourges“ u gradu Bourgesu gdje su The Bambi Molesters ponovno nastupili kao jedini predstavnici hrvatske glazbene scene. Nakon izlaska spomenutog albuma i DVD dokumentarnog filma grupa je bila nominirana za nezavisnu hrvatsku glazbenu nagradu „Zlatna Koogla“ u kategorijama najboljeg nastupa uživo i najbolje web stranice ( www.thebambimolesters.com )
Uz sve spomenuto, grupa The Bambi Molesters je u proteklih deset godina nastupala i u brojnim TV i radio emisijama, a singlovi, uz pripadajuće video spotove zauzimali su značajna mjesta na hrvatskim top listama. Uz spomenute studijske albume sudjelovala je na brojnim kompilacijskim izdanjima hrvatskih i stranih izdavačkih kuća ( „For a Few Guitars More“, „Rolling Stone- Rare Trax“, „Smells Like Surf Spirit“, „Feathers, Wood & Aluminium“, „Tuberider“, „Monster Party 2000“, „Link Wray Tribute“).
Sredinom 2003. godine, iz prijašnjih suradnji nastaje nova grupa The Strange, u sastavu članova The Bambi Molesters i svjetski priznatog, američkog, umjetnika i producenta Chrisa Eckmana (The Walkabouts). Grupa u lipnju objavljuje album «Nights of Forgotten Films» za hrvatsku izdavačku kuću Dancing Bear. Producent albuma je Phill Brown, jedan od najznačajnijih britanskih studijskih producenta u čijoj se bogatoj karijeri nalazi i suradnja s Bobom Marleyem, grupama Led Zeppelin i Roxy Music, Robertom Palmerom, Brianom Ferryjem. Dosad nezabilježena na ovim prostorima ova hrvatsko-američka suradnja uspješno je realizirana i kroz promotivne nastupe u najvećim hrvatkim gradovima uz gostovanje Scotta McCaugheya, legendarnog glazbenika iz Seattlea, frontmena grupe Minus 5 i člana grupe R.E.M.
2005. godine – albume „Nights of Forgotten Films“ grupeThe Strange i „Sonic Bullets/ 13 From the Hip“ The Bambi Molestersa za tržište cijele Europe objavljuje izdavačka kuća Warner Music.
UK SUBS
Karte su u pretprodaji (900 din!!): Plato Music Store i kafe “Fleka” na Akademiji. Na dan koncerta tako?e 900 din!!
Broj karata ograni?en na 400!!
UK Subs ne samo da pripadaju prvom talasu pank bendova nastalih polovinom sedamdesetih godina u Londonu, oni su i jedan od retkih bendova koji se nije ponovo formirao u poslednjih nekoliko godina kako bi zaradili na nekadašnjoj popularnosti. Razlog za to je jednostavan: UK Subs se nikada nisu istinski raspali. Osim perioda od par nedelja u 1983. godini, kada je ideja od razlazu izgledala kao dobro rešenje, bend je neprestano radio snimajući ploče i svirajući turneje gotovo tri decenije.
Sve je počelo 1976. godine u Londonu kada je Čarli Harper shvatio da su ga bendovi poput The Damned toliko impresionirali da je svoju ritam i bluz grupu Marauders preimenovao u The Subversives i odlučio da se upusti u avanturu čije je ime bilo punk rock. Skraćenje imena u The Subs je donelo i prvi problem nakon što je utvrđeno da bend istog naziva već postoji u Aberdinu, Škotskoj pa je najjednostavnije rešenje bilo da se ispred dodaju i slova UK. Sex Pistols su u tom trenutku žarili i palili širom ostrva sa svojim singlom ‘Anarchy in the UK’ pa nije bilo teško sabrati dva i dva.
Uspeh UK Subs je, međutim verovatno iznenadio i same članove benda. Serija vrlo uspešnih koncerata po londonskim klubovima i bezrezervna podrška Džona Pila (koji im je nudio novac iz svog džepa za snimanje singla) kroz radijske sesije ubrzo je bend izdigla na vrh talasa britanskog punk rocka. Prvi singl ‘C.I.D.’ je bez napora dostigao prvo mesto na britanskoj top listi alternativne muzike i označio početak plodnog perioda u životu benda koji je trajao do 1983. Ploče i turneje su se ređale jedna za drugom, svaka otvarajući sve više puteva za UK Subs. Svirke u Americi, velike hale umesto klubova, nastupi na televiziji i interesovanje ne samo muzičkih novina već i, bizarno, tinejdžerskh magazina za bend bili su sve elementi uzlazne putanje UK Subsa. Bend je, između ostalog bio i prvi punk rock sastav iz zapadne Evrope koji je ikada nastupio u tada komunističkoj Poljskoj, svirajući turneju 1982. godine na manjim stadionima i krunišući je nastupom pred 24,000 ljudi u Varšavi.
1983. i uspon new wavea s jedne i hardcorea s druge strane označili su smenu generacija na punk sceni. Mnogi bendovi su se raspali pa su čak i UK Subs prošli kroz jedinu neaktivnu fazu u svojoj karijeri. Ipak, Čarli Harper nije bio spreman da se tako lako preda. Uvodeći nove ljude u postavu koja je i do tada bila manje-više fluidna, otisnuo se na drugi deo putovanja koje i danas traje.
Poslednje dve decenije su prošle u konstantnim promenama postave i turnejama. Ove dve aktivnosti su, izgleda neodvojive od UK Subs, često se dešavajući da bend na pola turneje ostane bez nekog od članova, čije mesto zauzima raspoloživi lokalni muzičar koji ostaje u bendu do kraja turneje ili dok god ga drži zdravlje. Bend je izdao ogromnu količinu kompilacijskih albuma i živih snimaka tokom osamdesetih i devedesetih ali uvek treba imati na umu da Čarli i ekipa nikada nisu bili zainteresovani samo za unovčavanje stare slave. Novi albumi i singlovi stizali su i još uvek stižu nesmanjenim tempom. Harper još uvek ima šta da kaže i uvek se oko njega nalazi dovoljno prijatelja koji će uzeti instrumente u ruke i pomoći mu u tome.
UK Subs su poslednji put u Beogradu nastupili 2002. godine dolazeći direktno iz Londona. Sada, Beograd je jedna od stanica na evropskoj turneji koja pokriva dobar deo kontinenta.
Ne propustite da vidite deo punk rock istorije u sredu, 22. februara u klubu Akademija. Ovo je istorija koja se još piše.
hard-ons (australia)
Najpoznatiji ozi hardcore, pop-punk, punk-rock i sl. bend – HARD-ONS – po prvi put u Srbiji:
utorak, 06. decembar – Novi Sad @ NS TIME (gosti: Shoplifters)
sreda, 07. decembar – Beograd @ SKC (gosti: Acroholia)
Najveći australijski punk-rock bend, Hard Ons, osnovan je 1982. godine kada su tri petnaestogodišnja drugara iz sidnejske srednje škole Western Sydney’s Punchbowl Boys Highschool odlučila da zasviraju pank po uzoru na Sex Pistols, Ramones i Buzzcocks. Rasno i nacionalno šaroliki (gitarista Blackie jugoslovenskog porekla, bubjar Keish šrilankanskog i basista Ray Ahn korejskog), dečaci su odabrali ime koje verovatno nisu smeli da pomenu roditeljima i prvih par godina se kalili svirajući po školskim igrankama. Mešavina uzora i neobuzdana mašta članova benda obezbedila je razvoj muzike u više smerova sve dok nije dostignut zvuk koji neki danas opisuju kao kombinaciju Motorhead i Beach Boys – srećan spoj agresivnosti i humora, sirovosti i melodije.
Prvi ‘pravi’ koncert Hard-Ons su imali 1984. godine, nakon što su članovi postali zvanično punoletni i time obezbedili legalan ulazak u pabove i klubove u Sidneju. Koncertna aktivnost im je brzo obezbedila zavidnu lokalnu popularnost pa je ubrzo sledilo i objavljivanje prvog EP-a 1985. godine. Ovo je bio samo začetak respektabilne diskografije koja danas broji deset albuma, tri EP-a, trinaest singlova i nekoliko kompilacijskih izdanja. Karakteristično za ovaj bend je što je i pored visoke diskografske aktivnosti i solidne prodaje ploča, pogotovo u Evropi, sve uvek ostajalo pod neposrednom kontrolom članova. Hard-Ons ne samo što nikada nisu potpisali za ‘major’ etiketu, oni i dan-danas većinu poslova vezanu za objavljivanje muzike rade sami – od bukiranja turneja i dizajniranja omota za albume do prodavanja ploča na sopstvenim koncertima.
Naglašeno nezavisni u poslovnom smislu, Hard-Ons su mogli da udobno ostanu muzički dosledni sopstvenim idejama, obogaćujući odabrani stil elementima psihodelije ili metala ali zadržavajući sopstveni identitet. Ova iskrenost i predanost odabranom putu donela im je ne samo poštovanje publike širom sveta nego i tvrdokorno sledbeništvo u redovima same muzičke kulture iz koje su i potekli. Pank-prvoborci kao što su Jello Biafra (Dead Kennedys), Jerry A (Poison Idea) ili Henry Rollins su se borili za mogućnost da gostuju na koncertima ili snimcima Hard-Ons. Rollins je u tome i najdalje otišao uspevši da bend zarobi u studiju dovoljno dugo da snime zajedničku obradu ‘Let There be Rock’, koja je, kaže legenda, dobila čak i zvanično tapšanje po leđima od strane Malcolma Younga. Dave Grohl (ex-Nirvana) je 2003. godine Hard-Ons poveo na turneju sa Foo Fighters ne bi li ih naterao da zajedno sa njim na bini izvedu Motorhead klasik ‘Ace of Spades’ (i uspeo na koncertu u Melburnu). Chad Smith (Red Hot Chilli Peppers) je posle turneje na koju su RHCP vodili Hard-Onds kao goste proveo neko vreme radeći kao operator svetla na samostalnoj turneji Hard-Ons.
U uspehe benda se ubraja i neprekinut niz od čak sedamnaest izdanja u jedanaest godina (1983.-1994.) koja su dostigla prvo mesto australijske nezavisne liste. Uprkos tome i, za nezavisni bend zavidnoj količini od 250,000 ploča prodath širom sveta, za Hard Ons je verovatnije da će imati rasprodat koncert u londonskoj Astoriji nego u lokalnom pabu u Sidneju.
Odlučivši da se sredinom devedesetih raziđu, kako bi imali vremena za drugačije muzičke projekte, Hard-Ons su ipak nastavili posle par godina, objavljujući nove ploče i svirajući uživo. Ovoga puta, međutim, za bubnjevima se našao Pete Kostić (Regurgitator, Front End Loader), zamenjujići Keisha koji je definitivno odabrao drugačiji muzički put. Uz Kostića, bend je postao nešto agresivniji u zvuku, ne gubeći ništa od karakterističnog šarma.
Ova godina obeležava i veliku turneju kojom bend slavi svoju dvadesetjednogodišnjicu. Za tu priliku, čak je i Keish rešio da se vrati starom jatu, te je oslobođen obaveze da istovremeno svira bubnjeve i peva, sada unapređen u ulogu glavnog pevača. Prvi put u dve decenije postojanja, Hard-Ons su kvartet.
Na pitanje da li su umorni posle toliko godina postojanja i konstantnog sviranja, članovi benda sa entuzijazmom odgovaraju da vode zdrav život i odlaske u teretanu zamenjuju sviranjem koncerata: Priliku da se uverimo u kakvoj su formi imaćemo na dva koncerta u Srbiji 06. i 07. decembra u Novom Sadu (NS TIME) i Beogradu (SKC).
KID CONGO & THE PINK MONKEY BIRDS
Osnivač THE GUN CLUB i koautor mnogih njihovih hitova, član THE CRAMPS na najboljim albumima: “PSYCHEDELIC JUNGLE”, “BAD MUSIC FOR BAD PEOPLE” i “SMELL OF FEMALE”, sa NICK CAVE & THE BAD SEEDS snimio: “TENDER PREY”, “THE GOOD SON” i “WINGS OF DESIRE”, između ostalih sarađivao sa sledećim undeground zvezdama: FALL, MICHAEL GIRA, DIAMANDA GALAS, MAKE-UP, MARK EITZEL, DIE HAUT, LEGENDARY STARDUST COWBOY, SPEEDBALL BABY, KNOXVILLE GIRLS, KHAN, LYDIA LUNCH, SALLY NORVELL..
Poslednja Kidova igračka zove se KID CONGO & THE PINK MONKEY BIRDS i odnedavno imaju novi album “PHILOSOPHY & UNDERWEAR” koji promovišu na ovoj evropskoj turneji. Album je tipičan njujorški bućkuriš žanrova kreiran od moderne verzije belog bluza, soula, no-wavea, new wavea, art rocka, glama, do elektronike koja podosta duguje ROXY MUSIC iz vremena dok je BRIAN ENO bio u bendu. Jedan od komentara koji najbolje opisuju ovu ploču dao je Judah Bauer, gitarista THE BLUES EXPLOSION: “Zvuk je toliko raznolik da imam uticaj da slušam istovremeno VELVET UNDERGROUND, CAN, TELEVISION i nas (THE BLUES EXPLOSION!!). Kid je oduvek imao nepogrešivi osećaj da u tri minuta jedne pesme izmeša sve stilove u kojima se tokom karijere oprobao, a da finalni proizvod zvuči nestvarno sveže i potpuno autentično, drugačije”.
KID CONGO POWERS dva puta je nastupao pred beogradskom publikom. Najpre 1990., sa NICK CAVE & THE BAD SEEDS, a već naredne, 1991. godine sa THE GUN CLUB. Oba koncerta održana su u SKC-u i nije nimalo slučajno što će se posle dugih 14 godina ovdašnjim ljubiteljima rokenrola predstaviti u istom koncertnom prostoru u nedelju, 27. novembra.
kid congo & the pink monkey birds
U ponedeljak, 21. novembra, u 21h u SKC-u, NADPLESNI DJ/VJ DUO – ZLO I NAOPAKO prikazaće 2 koncerta (THE GUN CLUB i NICK CAVE & THE BAD SEEDS) i na jedan primeran način mlađima približiti rad ovog velikog indie-rock autora. Naravno, pored video ugođaja biće i obilje GUN CLUB i BAD SEEDS muzike sa diskova.
John Schooley & His One Man Band (Austin, Texas) i The Guilty Hearts (Los Angeles, California)
U nedelju, 2. oktobra u domu omladine beogradskoj rokenrol publici predstaviće se John Schooley & His One Man Band (Austin, Texas) i The Guilty Hearts (Los Angeles, California). Koncert otvara bg bend Ventolin.
the guilty hearts
Prvi BAD MUSIC FOR BAD PEOPLE koncerti ove jesenje sezone dogovoreni su za 2 odlična američka R’n’R benda: JOHN SCHOOLEY & HIS ONE MAN BAND i THE GUILTY HEARTS.
John Schooley je skrenuo pažnju na sebe još pre više od 10 godina kada je sa tadašnjim bendom – THE REVELATORS – uspeo da dođe do ugovora sa jednom od najprestižnijih nezavisnih izdavačkih kuća – CRYPT RECORDS. Album «We Told You Not To Cross Us…» predstavio ih je kao nove nade američke garažne scene koji su na originalan način sjedinili svoje blues i country nasleđe sa punk rockom. John se krajem 90-tih seli u Ostin, Teksas i formira novi nezaustavljivi kombo – THE HARD FEELINGS sa kojim će snimiti 3 sjajna albuma za, opet renomiranog izdavača – SYMPATHY FOR THE RECORD INDUSTRY RECORDS. Početkom novog stoleća ovaj mladi umetnik rastura i drugi uspešan bend samo posle par godina postojanja i okreće se novoj avanturi – sopstvenom one-man bendu. Nakon pregršt singlova za više opskurnih garažnih etiketa, početkom ove godine pojavljuje mu se i prvi album za najpopularniju evropsku garažnu kuću – VOODOO RHYTHM RECORDS. 12 pesama, 5 sa njegovim potpisom i 7 biranih obrada crnih bluz heroja (Howlin’ Wolf, Jimmy Reed, Rufus Thomas…). U jednoj rečenici – crna i bela muzika Amerike, sabijena u dvominutna raspojasana prašenja sa puno podvriskivanja, dahtanja, i besomučnog šibanja po instrumentima.
THE GUILTY HEARTS su garažni lo-fi hispano trio iz Los Anđelesa. Herman Senac, školski drug i dobar prijatelj pokojnog Jeffreya Lee Piercea iz neprežaljenih THE GUN CLUB, posle više uspešnih i manje uspešnih L.A. bendova poput BLOOD ON THE SADDLE, CHILD MOLESTERS, CROWBAR SALVATION, LOAFIN’ HYENAS… odlučio je da sa mlađanim prijateljima i svojom latino braćom Edgarom Rodriguezom i Leonom Zalezom iz THE RIPPERS, formira R’n’R kombo. Misija ovog benda jeste da se jedan autentičan hispano pristup popularnoj muzici kakav je posedovao Jeffrey Lee Pierce prevede na ovovremeni garažni pank izraz u kojem je mnogo važnije da su potenciometri na pojačalima odvrnuti «do daske», nego da li će i koliko vremena izgubiti u studiju sa producentom kojeg nameće izdavač. Zato THE GUILTY HEARTS na svom debiju (kao i JOHN SCHOOLEY & HIS ONE MAN BAND objavljen za VOODOO RHYTHM RECORDS pre par meseci!!) zvuče divlje i žestoko kao da su se u studiju obreli posle krkanja ultra ljute meksikanske hrane i nekoliko boca domaće tekile, pa bljuju vatru i ispaljuju goruću đulad iz 2 gitare, bubnja i usne harmonike.
U okviru evropske turneje ova 2 vrsna predstavnika nove američke muzike sviraće i u Beogradu, u Domu omladine. Koncert je zakazan za nedelju, 2. oktobar, a kao gosti pojaviće se lokalni šampioni – VENTOLIN.
PAŽNJA!! PAŽNJA!! PAŽNJA!!
U petak, 30. septembra promo žurka na Akademiji povodom ovog gostovanja!! čućete skoro čitave albume oba američka benda i pregršt druge dobre muzike od 50-tih do danas!! R’n’B/soul, 50’s & 60’s trash/surf/exotica/garage punk, ‘77 punk, rockabilly, lo-fi trash blues i savremene varijante pomenutih �anrova!!
Ulaz besplatan!!!
