Gara?na klasika
The Dirtbombs (Detroit, SAD) u beogradskom Domu omladine
Zorica Koji?
Gladni ?akali roka, sa svojim crnim stasitim mesijom Bo-didli-jevskog izgleda iza nao?ara na nosu, imena Mik Kolins (ex-Gories) kao predvodnikom, okru?enim, sa svojom gitarom u ruci, jednom udvostru?enom bas-bubanj pretorijanskom gardom okolo, pod uglednom garage rok-pank-klasik soul & R?n?B firmom The Dirtbombs, nastupili su proteklog vikenda u Pogonu beogradskog Doma omladine, pred svojim gorljivim fanovima, punim iskrene ?e?nje da im odaju ovde dostojnu po?tu. Dolaze?i iz okultne kosmolo?ke zvu?ne rerne mitskog grada Detroita, The Dirtbombs ba?tinili su dakako i od The Stooges i od MC5, ali i od odmetnutih komadi?a Motoun-soul legende, ?to je ovu, trenutno izrazito multirasnu postavu, preporu?ilo u startu svakom svestranijem muzi?kom ljubitelju roka, te ovisniku o autenti?nom usmenom predanju na spiritualnim teritorijama popularnog zvuka, kao ?to je u ovom pomenutom primeru i te kako slu?aj.
Okej, The Dirtbombs ne razo?aravaju odista od prvog svog trenutka stupanja na scenu, ulaze?i u soni?ni obra?un sa propisanim brzinama rasprostiranja sopstvenih ?anrovskih aglomeracija na svaki poznati na?in. Isuvi?e poznat, reklo bi se, toliko ?ak da vam svaka njihova pesma zvu?i prisno kao kakva gara?na klasi?na ve?ba iz nekakvog imponuju?eg rokenrol stila, defini?u?i svoj ofanzivni pristup pri tom dodu?e manje onom tipi?no bela?ki suvom i jednodimenzionalnom agresijom, a mnogo vi?e i pre svega zapaljivim vrenjem muzi?kog mno?tva, ?ijoj prefinjenosti atraktivnih uzora, od arhetipskog soula i R?n?B, preko bu?nog bazi?nog roka, pa do psihodeli?nih perjanica, britanske i one Haight Ashbury provenijencije podjednako, The Dirtbombs dodaju proto-pank ubrzanje, u ovako posve?enom klasiranju herojskog doba rok istorije.
Mnogo uzbudljiviji u ne?to umerenijim tempima svoje repertoarske trajektorije, u kojima glasovna crna rasko? Mika Kolinsa, pra?ena divljim prate?im krikovima, stupa u svom najblistavijem izdanju naporedo sa melodijskom toplinom i decentnom interpretativnom euforijom od pedigrea, nego u onim kataklizmi?nim momentima koncerta, koji igraju na sigurno koktelom sirove snage i punog gasa, The Dirtbombs priredili su ve?e po?tene svirke i sajma najuglednijih ?anrova iz prve ruke. Pa dobro, iz druge. Ali, da je svaki “second-hand” posao barem samo ovakav…
